Welcome to Canada ! 19 July 2007
Yes, we are in Canada. Maandagmiddag begon het avontuur.‘S-avonds nog gegeten bij onze vrienden. We zijn tijdens een gigantische regenbui weggebracht naar een hotel bij Schiphol door Tim en Conny. De poes voelde dat er wat ging gebeuren dus die was onderweg aan de diaree (sorry Tim en Con). Dinsdagochtend stonden er op Schiphol 4 zwagers, 5 (schoon)zussen en 2 neefjes. Wat een verrassing, echt heel leuk. Na een bakkie koffie en muffin moesten we echt afscheid nemen. Het was erg moeilijk om het droog te houden.
Yes, we are in Canada. Maandagmiddag begon het avontuur.‘S-avonds nog gegeten bij onze vrienden. We zijn tijdens een gigantische regenbui weggebracht naar een hotel bij Schiphol door Tim en Conny. De poes voelde dat er wat ging gebeuren dus die was onderweg aan de diaree (sorry Tim en Con). Dinsdagochtend stonden er op Schiphol 4 zwagers, 5 (schoon)zussen en 2 neefjes. Wat een verrassing, echt heel leuk. Na een bakkie koffie en muffin moesten we echt afscheid nemen. Het was erg moeilijk om het droog te houden.
De zaterdag er voor hadden wij ons uitzwaaifeestje en hoewel het erg gezellig was, was het ook heel erg emotioneel. ‘s Middags hadden we familie, vrienden en kennissen uitgenodigd voor een borrel en ‘s-avonds hebben we het gehouden voor onze broers en zussen met hun kinderen. We hadden een leuk hoekje gemaakt over Canada, lekkere maple koekjes geserveerd en iedereen was zeer enthousiast. Voor ‘s-avonds hadden we speciale canadese hapjes, bier en wijn laten leveren. Het was echt een succes. De hapjes waren heerlijk (compliment aan Mondani). We hebben ontzettend veel cadeaus gekregen, wat we ook helaas niet allemaal mee konden nemen. Niet getreurd, Ma en onze zus nemen dat wel mee eind september. Wij vonden zelf het uitzwaaifeestje een succes en erg gezellig. Wij hopen jullie ook.
Dinsdag 13.15 uur plaatselijke tijd landden we in Toronto. We moesten helaas heel lang wachten bij de Immigratie want we hadden ca. 20 Pakistanen voor ons. Om 15.00 uur waren we eindelijk klaar en konden we eindelijk naar Rosie. Die stond gewoon in de bagageruimte bij de bagageband. (aaah) Gelukkig was ze helemaal blij toen ze ons zag. Ze heeft het echt heel goed gedaan, ook later onderweg naar huis. Toen als een speer naar de huurauto. Ook daar was tegenslag – de bestelde SUV moest van een andere terminal komen – maar eindelijk konden we op weg naar ons huis. Gelukkig konden we nog om half 7 ‘s-avonds de sleutels op halen bij een geduldig wachtende advocaat zodat we toch nog in ons eigen huis terecht zijn gekomen.
De eerste nacht in ons huis hebben we goed geslapen. De dagen erna Sin nr. (zeg maar fiscaal nr.)aangevraagd, koelkast, wasmachine, droger, ed. gekocht. Verder hebben we de werkzaamheden opgenomen in ons huis wat we allemaal moeten doen. Schuren, sausen, verven, schoonmaken ed. We hebben er de tijd voor. We kamperen nu in eigen huis.
Vandaag nog aangehouden door een officer van de Ontario Provincial Police, was op zoek naar een fraudeur in een rode Ford gehuurd bij Avis. Laten wij nu een rode Ford gehuurd bij Avis hebben. Gelukkig mochten we snel weer gaan. Welcome to Canada !
Morgen moet Wilco naar Toronto om de container in te klaren, die zal er dus straks wel eerder dan gepland op ons adres arriveren. Ook geen probleem..
Tot zover maar even….we mailen dit berichtje vanuit de bibliotheek. We hebben dan wel internetaansluiting sinds vandaag, speciaal een mannetje van Bell Canada langs gekomen, maar werken doet het nog niet. Sorry sir, de modem gaat via de post en die komt over 4 a 5 dagen. Ook dat is Canada !
Foto’s volgen zodra we weer helemaal online zijn.
Groetjes vanuit Canada,
1 week in Canada 26 July 2007
We zitten nu ruim een week in Canada. De tijd vliegt met het regelen van alle formaliteiten en het klussen in huis. Na een week kamperen in huis is gisteren de container bij ons huis afgeleverd. Op een bloempot na is alles heelhuids aangekomen dus dat is allemaal prima gegaan. De meubels en keukenspullen zijn uitgepakt, de rest nog niet en staat lekker overal in het huis. We schieten aardig op met de slaapkamers van de meiden. Als die klaar zijn dan kunnen we weer wat spullen wegwerken.
We zitten nu ruim een week in Canada. De tijd vliegt met het regelen van alle formaliteiten en het klussen in huis. Na een week kamperen in huis is gisteren de container bij ons huis afgeleverd. Op een bloempot na is alles heelhuids aangekomen dus dat is allemaal prima gegaan. De meubels en keukenspullen zijn uitgepakt, de rest nog niet en staat lekker overal in het huis. We schieten aardig op met de slaapkamers van de meiden. Als die klaar zijn dan kunnen we weer wat spullen wegwerken.
Tussen het klussen door proberen we ook wat leuks te doen. Voor de meiden hebben we een trampoline opgezet en voor ons allen een zwembad. De 14.000 liter water moet alleen nog even opwarmen zo bleek nadat onze kinderen blauw van de kou er uit kwamen. Afgelopen weekend zijn naar een klein strandje aan Stoney Lake gegaan, niet ver bij ons vandaan. Lekker gezwommen en geluierd in de zon.
Vandaag koelkast, wasmachine en droger bezorgd dus we kunnen eindelijk de hopen vuile was opruimen. En het bier kan weer gekoeld worden……Ook maar eens langs de Post Office gegaan want tot nu toe bleef ons postvaantje (dat zit hier op de postbussen, omhoog heb je post, omlaag niet) omlaag. Zou dan niemand een kaartje hebben gestuurd ? Wat blijkt, er lag een hele stapel voor ons klaar. Je moet je eerst melden, formuliertje tekenen en vanaf nu krijgen we dus post aan huis !Hierbij bedanken we iedereen die ons een kaartje/cadeautje hebben gestuurd.
Inmiddels onze buren Rod en Judy ontmoet, aardige mensen. Morgenochtend gaan we samen ontbijten. We stappen hier vlakbij op hun boot en varen over Stoney Lake naar Burleigh Falls voor een lekkere eggs and bacon.
Tenslotte zoals beloofd nog wat foto’s. de rest kunnen jullie vinden via de link Foto album.
Oh ja, we hebben sinds vandaag internet dus binnenkort gaan we lekker met iedereen skypen. Een webcam moeten we nog even aanschaffen maar dat zullen we gauw doen.
Talk to you soon !
Update 3 August 2007
Hier even een update. We wonen nu iets meer dan 2 weken in Canada. Wat hebben we tot nu toe verder gedaan? Wel de kamers van de meiden zijn gereed, op een paar kastdeuren na. Die moeten nog een verfje. De dames hebben hun spulletjes al aardig ingericht. We beginnen morgen met de "master-bedroom" te verven.
Zoals je kan zien hebben ze de zelfde kleuren maar dan tegenover gesteld. Kim heeft ook een soort plint door het midden lopen.
Het boottochtje met onze buurman Rod was heel erg leuk. ‘s Morgens om half 9 de boot in. Rod heeft ons een kleine rondleiding over het meer gegeven. Na een uurtje zijn we aangemeerd bij Burleigh Falls. Daar hebben we heerlijk ontbeten op kosten van Rod (zijn idee). Daarna even bij de sluis kijken en daarna weer terug met de boot. Kortom een zeer geslaagde ochtend.
Het witte gebouwtje is een kerk. Op zondag komen ze allemaal per boot naar de kerk.
We hebben een barbeque gekocht, maar zoals alles hier, moet je ook dit zelf in elkaar zetten. Zoals je wel begrijpt kan dat wat voeten in aarde hebben bij ons. Het verliep niet helemaal vlekkeloos maar morgen kunnen we bbq-en. Ondertussen is Rosie ook helemaal gewend. Ze gaat sinds afgelopen zondag weer naar buiten. Haar vangst tot nu toe is : 3 muizen.
Afgelopen weekend zijn we naar de Lakefield Fair geweest. Dat is een soort kermis/braderie. Er worden oude ambachten getoond zoals spinnen, hout bewerken, quilt maken ed. Ook werden er wedstrijden gehouden zoals tractor pull en horse pull. Wij zaten op de tribune en konden alles heel goed zien.
Van de week ook raspberrys geplukt (frambozen). Dit kan je vlakbij ons zelf doen. We hebben een klein doosje geplukt. Volgende week gaan we sweet corn (mais) plukken voor de bbq.
We wilden een auto kopen, maar toen hoorden we van onze verzekering dat je eerst het ontario’s rijbewijs in bezit moet hebben. (kl…) Wij dachten dat je ook op een int. rijbewijs een autoverzekering kon afsluiten, helaas. Dus volgende week gaan we kijken of we al onze theorie kunnen doen en daarna het praktijk gedeelte.
Alles is hier groter, behalve de perforator. Hadden we een perforator gekocht voor onze administratie ed. Wat blijkt, is de afstand tussen de gaatjes kleiner (grrrr…..) Dus vanaf nu hebben alle blaadjes 4 gaatjes i.p.v. 2.
Vandaag was het 32 gr. C. (met de luchtvochtigheid voelt het als 41 gr.) Met die temperaturen hebben we er maar een strand/meer dagje van gemaakt. Heerlijk gezwommen in Stoney Lake en met een windje vanaf het meer was het best uit te houden.
Dit was het weer eventjes.
Keep on posting !!
Verleden week en deze week stonden in het teken van het autorijden. We vertelden al de vorige keer dat we onze Ontario rijbewijzen moeten hebben voordat je een auto kan kopen/verzekeren. Dus Wilco is verleden week dinsdag voor zijn theorie opgegaan en….. in 1 keer geslaagd. Sabine mocht op woensdag en…… gezakt. Kl…. De theorie is in twee delen, 1e deel zijn vragen over verkeers-situaties en het 2e deel zijn verkeersborden. Je mag in beide delen 4 fouten hebben. Sabine had in deel I 5 fout. Stom, stom, stom… In deel II had zij maar 1 fout. (gooood). Ze mocht gelijk het examen, alleen deel I over doen, het resultaat ……. geslaagd. (ze had 3 fout) (oeff). Meteen voor ons beiden een afspraak gemaakt voor de roadtest. Kon alleen nog maar 11 oktober. Dus uitgeweken naar Bancroft (1,5 uur rijden vanaf hier) en daar konden we vandaag afrijden. De zenuwen gierden toch wel door de buik en omstreken, vooral bij Sabine. (ca. 20 jaar geleden haalde zij het rijexamen al in 4 keer).
Om een lang verhaal kort te maken : ALLEBEI GESLAAGD MET VLAG EN WIMPEL. YESSSSSS !!!
Gisteren hebben we een auto gekocht. Een Pontiac Montana uit 2003. Die gaan we morgen ophalen, zodat we dan meteen de huurauto weg kunnen brengen.
Verleden week nog tussendoor even een trail van 9 km gelopen in Petrogl. Park. Het was heerlijk weer (26 gr.) met een lekker briesje. We hebben dit keer alleen een paar eekhoorntjes gezien. Deze week is het wel een stuk afgekoeld. We hebben veel bewolking en nu en dan wat regen. Maar de komende dagen worden weer beter.
Verder hebben we tapijt besteld voor de logeerkamers, een roofer – je weet wel voor het dak -besteld, we hebben eindelijk TV en we gaan een nieuw plafond in de logeerkamer maken. We gaan zaterdag weer naar een open lucht concert, er komt dan een country band. Dus dat klinkt waarschijnlijk wel beter als wat we verleden keer gehoord hebben.
We zijn ook maar eens begonnen met het vinden van werk. Gisteren heeft Wilco een sollicitatie de deur uit gedaan en hij heeft ook nog 2 andere functies gezien die hem wel wat lijken. Sabine heeft nog niets interessants gevonden. Post lopen is hier gewoonweg niet te doen !!!(hahaha)
Volgende week gaan we de meiden inschrijven op school, want die moeten dinsdag 4 september weer naar school. Ja, de vakantie zit er bijna op….
Keep in touch ! Bye
Ja, Gisteren was Wilco jarig. Dat hebben we dit jaar maar in besloten kring gevierd. ‘s Morgens een heerlijk ontbijtje, ‘smiddags een tv en home cinema set uitgezocht voor zijn verjaardag, heerlijk gegeten bij Kelsey’s (er is zelfs gezongen en taart voor hem) en‘savonds naar een openlucht concert met ter afsluiting van de dag vuurwerk. Kortom een hele andere verjaardag dan normaal maar ook heel leuk.
Afgelopen week hebben we nog een trail van 5,5 km gelopen in Petroglyphs Provincial Park. Onze hiking boots liepen als vanouds. Tijdens het lopen lag er een slang op ons pad. De garter snake.
Gelukkig niet gevaarlijk maar toch wel even schrikken. Hij had een grote kikker in zijn bek. Daar had die slang toch wel moeite mee.
Verder zijn we nog steeds lekker aan het klussen. De master-bedroom is klaar, we wachten alleen nog op ons bed. We hebben nu een leenbed (tempur) voor een week, om effe uit te proberen. We beginnen volgende week met de logeerkamers.
De tussenstand van de vangst van Rosie is: 6 muizen, 1 mol, 1 chipmunk, 1 squirrel. Nadat ze 2 eekhoorntjes had gevangen, hebben we maar besloten dat ze met het oog op de wildstand ‘s nachts niet meer buiten mag blijven. Anders blijft er straks geen eekhoorn meer over. De grond is hier zo droog en hard, dat Wilco haast geen kuil kan graven om de beestjes een mooie begrafenis te geven.
Inmiddels ook de andere buren ontmoet. Roger is nogal een apart figuur. Hij woont alleen, leeft van een AO uitkering en zijn huis is een puinhoop maar hij is wel heel aardig. Verderop wonen Harry en Darlene. Harry doet in zand, gravel en nog heel veel andere dingen. Altijd handig zo iemand. Het blijkt dat ze elkaar hier op de County Road allemaal al heel lang kennen. Veel bewoners zijn hier geboren en getogen en hebben elkaar overal mee geholpen. Zo is onze woning ooit gebouwd en bewoond door de ouders van Rod, onze andere buurman, en was Harry betrokken bij het slaan van de bron. Ze hebben daardoor veel kennis van het huis. Ook weer handig !
Back to school ! 5 September 2007
Kim en Ilana zijn gisteren voor het eerst naar school gegaan. We hebben ze ‘s-ochtends weggebracht en ‘s-middags weer opgehaald. De meiden waren wel nerveus, wij als ouders eigenlijk ook wel. Hoe zou het gaan ? Nou, prima hoor ! Ze hadden gelijk veel contact met de andere leerlingen en 1 meisje in het bijzonder, die ze een beetje helpt met de school routine en het Engels. Na afloop van de dag gesproken met de leraar en de directeur van de school. Ze waren vol lof over onze dames en zeer enthousiast over de aanwezigheid van 2 buitenlandse kinderen op de school. Ook de lerares Frans kwam nog even kletsen. Bleek dat ze pas na een halve les in de gaten kreeg dat de 2 glimlachende blondies op de voorste rij uit Nederland kwamen en geen idee hadden waar het over ging. We hebben afgesproken met de leraar en de directeur dat we regelmatig zullen overleggen over de meiden. Ja, we hebben wel een goed gevoel over deze school. Vandaag zijn de meiden dan voor het eerst met de schoolbus gegaan. Ze moeten 5 minuutjes lopen naar de busstop. Hier wat foto’s.
Kim en Ilana zijn gisteren voor het eerst naar school gegaan. We hebben ze ‘s-ochtends weggebracht en ‘s-middags weer opgehaald. De meiden waren wel nerveus, wij als ouders eigenlijk ook wel. Hoe zou het gaan ? Nou, prima hoor ! Ze hadden gelijk veel contact met de andere leerlingen en 1 meisje in het bijzonder, die ze een beetje helpt met de school routine en het Engels. Na afloop van de dag gesproken met de leraar en de directeur van de school. Ze waren vol lof over onze dames en zeer enthousiast over de aanwezigheid van 2 buitenlandse kinderen op de school. Ook de lerares Frans kwam nog even kletsen. Bleek dat ze pas na een halve les in de gaten kreeg dat de 2 glimlachende blondies op de voorste rij uit Nederland kwamen en geen idee hadden waar het over ging. We hebben afgesproken met de leraar en de directeur dat we regelmatig zullen overleggen over de meiden. Ja, we hebben wel een goed gevoel over deze school. Vandaag zijn de meiden dan voor het eerst met de schoolbus gegaan. Ze moeten 5 minuutjes lopen naar de busstop. Hier wat foto’s.
Afgelopen zondag zijn onze vrienden uit Newmarket op bezoek geweest. Het was leuk ze weer te zien en aangezien het prachtig weer was zijn we naar het strandje aan Stoney Lake gegaan. Op maandag was het Labour Day. ‘S-ochtends naar de Library geweest in Douro voor de massive book sale. Voor 6 dollar hebben we 3 zakken met boeken op de kop getikt. ‘S-middags naar het Canoe Museum geweest. Dit was absoluut de moeite waard. De geschiedenis van de kano en daaraan gekoppeld de historie rond de trappers en pelshandelaren is erg leuk om te zien. Enige kennis van kano’s is handig aangezien Roger onze buurman ons heeft gevraagd te helpen met het opknappen van zijn "cedar strip" houten kano. Dit met de belofte deze aan ons te schenken na het voltooien van de klus. Dat lijkt ons natuurlijk wel wat dus dat gaan we wel doen. Of we hem echt krijgen valt nog te bezien natuurlijk, maar dat geeft niet.
Eergisteren hebben we maar weer een nachtje in de huiskamer geslapen. Ilana is bij Kim op de kamer gegaan. Dit allemaal vanwege de dreiging van een vrij hoge maple leaf tree in onze tuin. Deze was voor ongeveer 1,5 week terug gespleten en begon nu wel heel erg te kraken in de wind. De boom zou bij het omvallen wel eens een ongewenste gast in onze slaapkamer en/of die van Ilana kunnen worden. Zoals hier valt te zien heeft buurman Harry de boom gisteren zeer vakkundig naar beneden gehaald. Met een gerust hart hebben we vannacht weer in onze bedjes geslapen. En we hebben natuurlijk opeens een aardige voorraad brandhout voor de open haard !
Het blijft zomers hier. De komende dagen gaan we weer naar de dertig graden. Het is echt heerlijk om zo’n stabiele zomer te hebben. ‘S-ochtends hoef je niet na te denken, gewoon weer je korte broek en T-shirt aan. Overigens worden de avonden en nachten al wel vrij fris. En aan de bomen is te zien dat de herfst niet ver weg is. We zien ook vaker de squirrels en chipmunks bij ons achter. Ze zijn druk bezig hun wintervoorraad aan te leggen. En we ontdekken steeds nieuwe bewoners van deze omgeving, nl. gek uitziende rupsen, voor ons raam vliegende vleermuizen, vervaarlijk uitziende geel-zwarte spinnen en een zonnebadende slang in onze tuin. Heerlijk, living in the country ! De zomer is bijna voorbij maar we zien erg uit naar de herfst. Het beloofd een spetterend kleurenfestijn te worden hier.
Op het werkfront nog niets te melden. Nu de meiden naar school zijn gaan we ons daar maar eens wat actiever mee bezig houden. We hebben er op gerekend dat het wel een behoorlijke tijd kan duren voor we wat hebben gevonden. We maken ons geen zorgen. Ook zullen we deze maand wat bezoekjes plannen aan motels en resorts. Ondertussen blijven we lekker bezig met het huis. We gaan nu bezig met het verven van de frontporch en de luiken naast de ramen. Het is toch wel een "big place" dus er is altijd wel wat te doen. Samen met Harry gaan we de grond grenzend aan de voor-en achtergevel flink ophogen. Dit is nodig om het hemelwater weg te voeren van het huis. We zullen daardoor ook opnieuw moeten straten (Ruud, als je nog tijd hebt ….). Een dezer dagen wordt ook het dak gedaan, althans dat denken we. De firma brengt elke keer wat spullen. Eerst troffen we al pakketten nieuwe shingles aan die op het dak waren gezet. Vanochtend stond er opeens een container voor afvoer van de oude roof shingles. Maar nog geen mannetjes…..Afijn, het zal wel komen vandaag of morgen. Zaterdag a.s. wordt ons bed-ombouw met nachtkastjes gebracht en volgende week wordt het tapijt gelegd in de kamers en de gang in de basement. Zo langzamerhand begint het ergens op te lijken.
Nou, dat was het wel weer voor dit moment. Gauw weer naar de verf en kwast.
De laatste week in september begint. Hier is het nog steeds zomers weer. Donderdag zijn we- nadat de kinderen uit school kwamen – er op uit gegaan met de kano van buurman Rod en hebben we nog lekker gezwommen in Stoney Lake. Gisteren zijn we naar Barry’s Bay (160 km naar het noorden) gereden om een resort te bezoeken. Er zijn wat flinke nadelen waardoor dit ‘m ook niet gaat worden. We hebben erg genoten van de rit heen en terug, de herfstkleuren waren al prachtig. Vandaag was het weer 25 graden, dus dat is echt heerlijk. We hebben een trail gelopen in Petroglyphs Park. De High Falls trail, een trail van 16 km. Jaja, we worden al echte hikers. Zoals uit de naam blijkt, eindigt de trail inderdaad bij een waterval. Hieronder vindt je een paar foto’s.
De meiden zitten nu bijna een maand op school en ze gaan er met plezier naar toe. Ze krijgen nu 2x per week bijles in engels van een speciale ESL teacher (english second language). Het blijft soms moeilijk voor ze om in het engels te antwoorden, maar het gaat elke dag iets beter. Tijdens de BBQ op school hebben we nog weer even met Andrew Corbett, hun leraar, gesproken. Het is fijn dat we redelijk intensief contact hebben over het wel en wee van de meiden. Aan de manier van lesgeven en de vakken is het nog wat wennen. Zo kwamen ze deze week thuis met een heuse klarinet en dwarsfluit. Hier moeten ze op oefenen voor de schoolband. Wat een feest !!
Wat betreft sport hebben we ze opgegeven voor kunstschaatsen en die lessen beginnen half oktober. Eerst maar eens een half jaar, als ze het leuk vinden kunnen we het altijd verlengen.
Wij zijn nog steeds op zoek naar werk. We hebben wel hulp gekregen van een employment centre die onze c.v. wat meer heeft aangepast aan de Canadese manier. Dus wie weet hebben we binnenkort beet. We zijn nog druk bezig met klusjes in en rond het huis, gisteren heeft buurman Harry het gravel gestort en hebben we de grond aan de voorkant van het huis opgehoogd. Donderdag krijgen we bezoek uit Nederland. Wilco’s moeder en Sabine’s zus Lony komen voor 3 weken over. Gezellig !
En verder….niet zo heel veel te melden. Net als in NL gaat ook hier het leven op een gegeven moment z’n gangetje.
Bericht van de gasten 5 October 2007
Na een lange vlucht van 7 uur en een rit van 1 1/2 uur waren we eindelijk in Lakefield aangekomen. We kregen een rondleiding van een uur in en om het huis. Ze wonen heel riant en onze kamers, daar zou menig hotel jaloers op zijn, met een eigen badkamer. Heel luxe.
Na een lange vlucht van 7 uur en een rit van 1 1/2 uur waren we eindelijk in Lakefield aangekomen. We kregen een rondleiding van een uur in en om het huis. Ze wonen heel riant en onze kamers, daar zou menig hotel jaloers op zijn, met een eigen badkamer. Heel luxe.
We hebben de omgeving verkend en Lakefield en Peterborough gezien. Alles ligt hier kilometers uit elkaar en nergens een flie te bekennen. Dus lekker op het dooie akkertje en zonder stress overal heen. Zaterdag een rondvaart van 2 uur gemaakt op Stoney Lake.
Vandaag een grote rondrit gemaakt om foto’s te maken van de Indian Summer. Dit zijn hele mooie foto’s geworden. Morgen 5 okt. gaan we naar Niagara watervallen en overnachten in een motel en daarna naar Toronto om de stad te bezichtigen en van de CN tower het uitzicht te bekijken. Je snapt dus wel dat we het erg naar ons zin hebben.Wat we verder nog gaan doen weten we nog niet, misschien Ottawa.
Tot zo ver het verslag van Dicky en Lony
Sightseeing met de familie ! 12 October 2007
Nog een dagje of 6 en het bezoek van Ma en Lony zit er al weer op. Afgelopen vrijdag zijn we naar Niagara Falls geweest. Rond het middaguur ingecheckt in het motel, de auto laten staan, en met de shuttle bus naar de Falls. Het was een mooie zonnige dag dus we hebben allemaal mooie plaatjes kunnen schieten. Aan het eind van de middag weer terug naar het motel waar Wilco en de meiden nog lekker hebben gezwommen in het zwembad. ‘s-Avonds eerst gegeten bij de Italiaan en toen terug naar de Falls voor het vuurwerk. De dag daarop via Niagara on the Lake en de wijnroute naar Toronto gereden waar we de CN Tower hebben beklommen (nou ja beklommen…). We hebben Ma en Lony ondanks hevig verzet op de glass floor geduwd want dat moet je natuurlijk wel hebben meegemaakt. Eenmaal op de toren begon de hemel te betrekken en zagen we het onweer op ons afkomen. Is ook wel leuk om eens te zien. Daarna hebben we de drukte van Toronto weer gelaten voor wat het is en zijn we teruggereden richting huis.
Nog een dagje of 6 en het bezoek van Ma en Lony zit er al weer op. Afgelopen vrijdag zijn we naar Niagara Falls geweest. Rond het middaguur ingecheckt in het motel, de auto laten staan, en met de shuttle bus naar de Falls. Het was een mooie zonnige dag dus we hebben allemaal mooie plaatjes kunnen schieten. Aan het eind van de middag weer terug naar het motel waar Wilco en de meiden nog lekker hebben gezwommen in het zwembad. ‘s-Avonds eerst gegeten bij de Italiaan en toen terug naar de Falls voor het vuurwerk. De dag daarop via Niagara on the Lake en de wijnroute naar Toronto gereden waar we de CN Tower hebben beklommen (nou ja beklommen…). We hebben Ma en Lony ondanks hevig verzet op de glass floor geduwd want dat moet je natuurlijk wel hebben meegemaakt. Eenmaal op de toren begon de hemel te betrekken en zagen we het onweer op ons afkomen. Is ook wel leuk om eens te zien. Daarna hebben we de drukte van Toronto weer gelaten voor wat het is en zijn we teruggereden richting huis.
Afgelopen maandag was het Thanksgiving. Aangezien we er niet in geslaagd zijn om een van de kalkoenen te schieten die bij ons achter in het bos lopen hebben we maar wat anders gegeten. Op de dag zelf zijn we naar de Norwood Fall Fair geweest. Norwood is een dorp een kilometer of 30 hier vandaan. De fair is een van de grotere hier in de omgeving en werd druk bezocht (40.000 bezoekers lazen we later in de krant). Zo’n fair is een combinatie van cattle shows, horse and tractor pull, gegrilde worst, live (oubollige) country music en kermisattracties. Lots of fun…!!! Zondag gaan we nog ergens heen met Ma en Lony, over de bestemming moeten we ons nog beraden. Na Thanksgiving worden veel provinciale parken en touristische attracties gesloten dus de spoeling wordt een beetje dun.
Wat doen we verder nog hier ? Niet zo heel veel eigenlijk. We lummelen een beetje rond het huis, wandelen wat en genieten van de herfst. We zijn regelmatig in de weer met onze leaf blower in de strijd tegen de vallende herfstbladeren. Vooralsnog delven we het onderspit ! We bereiden ons langzaam voor op de winter. Het hout voor de woodstove ligt opgestapeld in de garage, snowpants en dikke jassen voor de kids zijn gekocht. Snowboots volgen binnenkort. Over snow tires en block heater (motorblokverwarming) voor de auto wordt nagedacht.
Sabine heeft werk en gaat maandag beginnen bij het Pine Vista Resort. Het is parttime housekeeping en is hier aan Stoney Lake op loopafstand van ons huis. Prima dus !
Kim en Ilana gaan morgen voor het eerst kunstschaatsen. Maandag hebben ze een soccer toernooi van school en woensdag zijn ze de hele dag op pad voor de cross country competitie. O ja, tussendoor krijgen ze ook nog wat les…Wilco verdiept zich ondertussen in het NHL geweld (ijshockey) dat hier onlangs weer is begonnen. De passie voor voetbal (met Ajax wordt het toch weer niks dit seizoen, Feyenoord doet het goed….drama dus) wordt langzaam ingeruild voor ijshockey. Voorzichtig is de kant gekozen van de Toronto Maple Leafs maar na 3 van de 5 partijen te hebben verloren is het de vraag of dit een goede keuze is geweest. Toch maar de Ottawa Senators ?
Volgende week vrijdag gaan we op weg naar Iron Bridge in Noord Ontario. De meiden nemen een dagje vrij van school want het is 8,5 uur rijden vanaf hier. Zaterdagochtend bezichtigen we daar een motel. Wie weet !
Hier nog wat foto’s, de rest kunnen jullie in het foto-album (Canada oktober 2007) vinden.
Trip naar Noord Ontario 22 October 2007
Onze eerste bezoekers uit NL zijn inmiddels weer naar huis. Afgelopen woensdag heeft Wilco ze naar het vliegveld gebracht. Het waren gezellige weken, ze vlogen om, en als je dan weer afscheid neemt besef je wel dat het een heel lange tijd duurt voordat je elkaar weer ziet.
Onze eerste bezoekers uit NL zijn inmiddels weer naar huis. Afgelopen woensdag heeft Wilco ze naar het vliegveld gebracht. Het waren gezellige weken, ze vlogen om, en als je dan weer afscheid neemt besef je wel dat het een heel lange tijd duurt voordat je elkaar weer ziet.
Op maandag hadden Kim en Ilana nog een voetbaltoernooi van school. Ze speelden tegen leeftijdgenootjes van andere scholen uit Peterborough en omgeving. Helaas niet door de poule gekomen maar het was wel leuk om naar te kijken. Sabine was daar niet bij omdat ze haar eerste werkdag bij het Pine Vista Resort had. Samen met 2 andere collega’s maakt ze cottages schoon. Haar werkdag is van half 9 tot 3 uur. Ze heeft het goed naar haar zin. En ze kan natuurlijk op deze manier ook goed kijken hoe het er in zo’n resort aan toe gaat. Komt straks voor ons weer van pas.
Woensdag hebben Kim en Ilana de cross country gelopen. Ook dit was een schoolevenement. Het was een run van 2km. Van alle Grade 7 meisjes (totaal 62) is Ilana 14e geeindigd en Kim 6e. Best goed dus !
Zoals we vorige keer al schreven zijn we vrijdag vertrokken richting Iron Bridge, 650 km naar het Noorden, om een motel te bekijken. Om een uurtje of vier ‘s-middags kwamen we daar aan. Toen we het 900 zielen tellende dorp binnenreden was onze eerste indruk nou niet bepaald overdonderend. Aangekomen bij het motel werden we ook niet echt veel vrolijker. Het motel zag er op zich goed uit maar het woonhuis lag op –pak ‘m beet – 5 meter van de Highway en 10 meter vanaf de (deels stalen) brug over de rivier. Je moet weten dat dit de Transcanada Highway is, de enige verkeersader die richting het Westen gaat, dus heel erg druk met veel vrachtverkeer. Dus het geluid van denderende vrachtwagens versterkt door het rammelen van de brug; niet echt een aantrekkelijke woonlocatie. Natuurlijk liggen (goede) motels altijd aan de weg maar er zijn er ook bij die op een wat meer geluidsarme afstand van de weg liggen.
De nacht hebben we in het motel zelf geslapen en de ochtend daarop zijn we met de makelaar het motel en het woonhuis wezen bekijken. Daarna heeft ze ons meegenomen op een tocht door het dorp en de omgeving en heel veel verteld over het dorp en de bevolking. Dat was wel heel erg leuk en heeft ons een bijzonder goede indruk gegeven van de regio. Iron Bridge ligt in het zogenaamde "deerbed" een 15 mijl brede strook waar de herten in overvloed aanwezig zijn. Ze lopen regelmatig in het dorp en liggen vaak op de, tot in het dorp reikende, rotsachtige uitlopers van de omliggende heuvels. Ook beren en moose zijn regelmatig te zien. De kust van Lake Huron met tal van mooie natuurlijke strandjes is op een paar kilometer afstand. Het landschap is er wat ruiger, wat meer "white water" riviertjes, hogere heuvels en kliffen. De natuur is er nog iets meer aanwezig in het dagelijkse leven dan waar we nu zitten. Voor ons is dat een pluspunt !
Het motel zelf was ok. Het was in een goede staat van onderhoud en ook financieel zag het er goed uit. Maar ja, we zijn naar Canada gekomen voor meer levenskwaliteit. Voor ons is de woonlocatie enorm belangrijk. En dat viel dus erg tegen. Dit motel gaat het dus ook niet worden. Maar we hebben weer een stukje van Ontario ontdekt waar we zeker voor gaan als zich daar een andere mogelijkheid voordoet.
Vanochtend zijn we weer thuis gekomen. Een zee van herfstbladeren lag klaar ter begroeting. Het is opeens heel veel lichter om het huis, de bomen zijn nagenoeg kaal nu. De middag benut om nog wat buiten-verfklusjes af te ronden. Het was immers weer prima weer, zonnetje en 22 graden. Bah, wat vervelend.
Volgende keer doen we verslag van ons 1e haloween in Canada.
Halloween en zo 2 November 2007
Halloween is ook weer voorbij. Het waren angstaanjagende dagen !! Het begon verleden vrijdag. Pompoenen uitsnijden, huis aan de buitenkant versieren, heksen pakken opzoeken. Zaterdag halloween schaatsen. Maandag op school ging het ook alleen maar over halloween en werd er weinig geleerd. Afgelopen maandag hadden de leerlingen de klaslokalen van grade 7 en 8 ”versiert" en de familieleden mochten ‘savonds een kijkje komen nemen. Dinsdag waren de andere leerlingen aan de beurt om te griezelen. Woensdagmiddag hadden ze een Halloween Dance en s’avonds zijn de meiden met een vriendinnetje langs de deurenin Peterborough geweest. De opbrengst : 2 kussenslopen vol met snoep. Voorlopig hoeven we geen snoep of repen te kopen. Hier een paar kiekjes van het gebeuren.
Halloween is ook weer voorbij. Het waren angstaanjagende dagen !! Het begon verleden vrijdag. Pompoenen uitsnijden, huis aan de buitenkant versieren, heksen pakken opzoeken. Zaterdag halloween schaatsen. Maandag op school ging het ook alleen maar over halloween en werd er weinig geleerd. Afgelopen maandag hadden de leerlingen de klaslokalen van grade 7 en 8 ”versiert" en de familieleden mochten ‘savonds een kijkje komen nemen. Dinsdag waren de andere leerlingen aan de beurt om te griezelen. Woensdagmiddag hadden ze een Halloween Dance en s’avonds zijn de meiden met een vriendinnetje langs de deurenin Peterborough geweest. De opbrengst : 2 kussenslopen vol met snoep. Voorlopig hoeven we geen snoep of repen te kopen. Hier een paar kiekjes van het gebeuren.
We hebben ook onze eerste ijshockeywedstrijd meegemaakt. Verleden week donderdag gingen we kijken naar de plaatselijke Douro Dukes. Helaas hebben ze verloren met 7-3. Het was erg leuk, maar wel koud. Logisch natuurlijk (ze spelen wel op ijs) maar volgende keer nemen we wel een kleed mee voor onze benen en kontjes.
Wat we wel eens horen vanuit Nederland is of wij al heimwee hebben. Nou, helemaal niet eigenlijk. Misschien is het nog te kort om over heimwee te praten, we zitten hier tenslotte pas 3,5 maand. We hebben het hier gewoon meer naar onze zin dan in Nederland. De rust, de ruimte en de natuur is precies zoals we het willen. Leven en wonen in Canada is aangenaam. Je bent wie je bent en iedereen laat je in je waarde. Is alles dan "peaches" hier ? Nee, natuurlijk niet. Ook hier hebben we zo onze ergernissen en zorgen. Ergernissen, bijv. de provisie cultuur hier waardoor ze je van alles proberen aan te smeren, overdreven beschermingsdrang (je kan hier zelfs je Halloween snoep laten X-rayen !), te duur bier….. Zorgen; de zoektocht naar werk voor Wilco valt tegen, hij had gerekend op een administratief baantje na enkele weken solliciteren maar tot op heden nog geen resultaat (stiekem vind hij het rondlummelen in en om het huis ook wel lekker), de zoektocht naar resort/motel heeft nog niets opgeleverd (we willen de tijd nemen maar toch….en raken we dat huis dan wel kwijt ?). En ja, we missen onze vrienden en familie wel. Vooral het persoonlijke contact, Skype en telefoon is toch anders.
Het weer, hoewel nu veel kouder, blijft lekker. We hebben veel zon en weinig regen. Over 2 weken wordt de eerste sneeuw verwacht…we zijn benieuwd.
Tot zover maar weer. Keep in touch !!!!
Werk ! 15 November 2007
Wilco heeft werk gevonden. Het is een tijdelijke tax job tot en met eind april 2008. Het is een mobiele baan dus veel rijden en klanten bezoeken. Vanaf 13 December 2 weken training in London (330 km hier vandaan) en vanaf 2 januari het veld in. Eerst met een "team" 1 week rond Owen Sound (ook ver !!) en dan daarna hier in de regio. Als het bevalt bestaat wellicht de mogelijkheid om de tijdelijke job te houden dus alleen de eerste 4 maanden van het jaar. Dat zou mooi kunnen passen in onze plannen. Eventueel kan hij ook in vaste dienst komen na 4 maanden maar dat is (op dit moment) niet ons plan.
Wilco heeft werk gevonden. Het is een tijdelijke tax job tot en met eind april 2008. Het is een mobiele baan dus veel rijden en klanten bezoeken. Vanaf 13 December 2 weken training in London (330 km hier vandaan) en vanaf 2 januari het veld in. Eerst met een "team" 1 week rond Owen Sound (ook ver !!) en dan daarna hier in de regio. Als het bevalt bestaat wellicht de mogelijkheid om de tijdelijke job te houden dus alleen de eerste 4 maanden van het jaar. Dat zou mooi kunnen passen in onze plannen. Eventueel kan hij ook in vaste dienst komen na 4 maanden maar dat is (op dit moment) niet ons plan.
Dus komende dagen maar eens rond kijken naar een 2e auto. We gaan voor een pick up truck, dit met het oog op het resort/motel. Misschien gaat Wilco wel in de Pontiac rijden voor zijn werk en Sabine in de truck, kost een stuk minder benzine !
Maandag vertrekt Wilco voor een tripje van 5 dagen naar het Noorden om een drietal motels te bekijken. De trip zal zo’n 2600 km. beslaan dus daar moet wel even wat tijd voor worden uitgetrokken. Misschien zit daar iets bij waar we mee verder kunnen. Daarna zal het voorlopig op dat front stil worden vanwege de winter en Wilco z’n werk.
Vandaag zijn we naar school geweest om weer eens met de leraar en de ESL teacher – dat is degene die de kids 2 x per week Engels leert – van gedachten te wisselen. Beiden gaven aan dat Kim en Ilana het goed doen en met hun Engels flink vooruit gaan. Altijd goed om te horen ! We schreven eerder al eens dat ze in het kader van de muziekles allebei beschikken over een klarinet. Ook dit gaat vooruit alleen jammer dat onze studio geen verwarming heeft, dan konden ze daar oefenen (hihi). Morgen hebben ze een test om hun vaardigheid te testen. We zijn benieuwd !
Als Wilco terug is van zijn trip doen we weer verslag. Er is dan ongetwijfeld weer wat te melden.
Snow free !! 22 November 2007
Vandaag hoeven de meiden niet naar school want de schoolbussen rijden niet. Gisterenavond begon het al een beetje te sneeuwen en vanmorgen lag er toch wel 7 cm sneeuw. We waren vroeg wakker en snel de radio aangezet. Om 7.00 uur hoorden we op de radio dat er heel veel schoolbussen al waren uitgevallen en om 7.10 uur hoorden we ook dat de schoolbus van de meiden niet rijdt, dus…..sneeuwvrij. Gauw aangekleed en hup naar buiten. Het sneeuwde nog steeds en het windje is toch wel erg dun. Vanmiddag proberen we om een sneeuwman of iglo te maken, maar nu eerst even een lekker bakkie koffie/thee. Ze geven voor vandaag nog 10-15 cm sneeuw op!!!!
Vandaag hoeven de meiden niet naar school want de schoolbussen rijden niet. Gisterenavond begon het al een beetje te sneeuwen en vanmorgen lag er toch wel 7 cm sneeuw. We waren vroeg wakker en snel de radio aangezet. Om 7.00 uur hoorden we op de radio dat er heel veel schoolbussen al waren uitgevallen en om 7.10 uur hoorden we ook dat de schoolbus van de meiden niet rijdt, dus…..sneeuwvrij. Gauw aangekleed en hup naar buiten. Het sneeuwde nog steeds en het windje is toch wel erg dun. Vanmiddag proberen we om een sneeuwman of iglo te maken, maar nu eerst even een lekker bakkie koffie/thee. Ze geven voor vandaag nog 10-15 cm sneeuw op!!!!
Vrijdag mochten de meiden gewoon weer naar school. Zaterdag zijn we wezen glijden van de heuvel bij school op onze 2 nieuwe schotels. Het ging als een speer.
We hebben ondertussen een gastenverblijf gemaakt, dus de gasten hebben nu iets meer privacy (zie onderstaande foto).
Afgelopen zondag zijn we naar de Santa Claus parade in Lakefield geweest en zaterdagavond naar de parade in Warsaw . De meiden stonden op de float van de Warsaw school en mochten snoep naar de kinderen gooien. Na de parade was er voor heel het dorp hot chocolate en goodies. De chocolademelk met slagroom was heerlijk en de goodies (div. cakejes, koekjes, ed.) smaakten heerlijk. Nadat alle kinderen Santa Claus hadden gesproken werd "de kerstboom" van het dorp verlicht. Kortom een erg leuke traditie wat elk jaar terugkomt.
Voor foto’s van de parade en de sneeuwpret zie link fotoalbum , map Canada 2007 november.
De trip van Wilco 25 November 2007
Ik ben donderdag weer thuis gekomen van mijn tripje naar Noord-West Ontario. Ongeveer 2700 km karren maar het was de moeite waard. Op Maandag vertrokken voor het eerste deel van de trip richting Sault St. Marie. Ik kwam daar sneller dan verwacht dus nog een stukje doorgereden naar Batchawana Bay, niet ver van waar ik later die week ook nog een motel zou bekijken. Het was gaan sneeuwen en het was al vrij donker dus op zoek naar een motel. Het dorp zelf bood niets ! alleen maar een paar huizen, geen winkels niks. Langs de enige highway wel een paar motels gezien maar allemaal "closed for the season". Dooie boel dus. Uiteindelijk toch een nogal shabby motel gevonden en een beetje gebabbeld met de eigenaar. Gevraagd naar scholen, busafstanden etc. Bleek dat onze kotertjes ongeveer 1,5 uur met de bus zouden moeten reizen elke ochtend en elke middag. Dat is iets te veel van het goede. Al met al viel het motel hier in de buurt dus bij voorbaat al af.
Ik ben donderdag weer thuis gekomen van mijn tripje naar Noord-West Ontario. Ongeveer 2700 km karren maar het was de moeite waard. Op Maandag vertrokken voor het eerste deel van de trip richting Sault St. Marie. Ik kwam daar sneller dan verwacht dus nog een stukje doorgereden naar Batchawana Bay, niet ver van waar ik later die week ook nog een motel zou bekijken. Het was gaan sneeuwen en het was al vrij donker dus op zoek naar een motel. Het dorp zelf bood niets ! alleen maar een paar huizen, geen winkels niks. Langs de enige highway wel een paar motels gezien maar allemaal "closed for the season". Dooie boel dus. Uiteindelijk toch een nogal shabby motel gevonden en een beetje gebabbeld met de eigenaar. Gevraagd naar scholen, busafstanden etc. Bleek dat onze kotertjes ongeveer 1,5 uur met de bus zouden moeten reizen elke ochtend en elke middag. Dat is iets te veel van het goede. Al met al viel het motel hier in de buurt dus bij voorbaat al af.
Op dinsdag doorgereden naar Nipigon, mijn eindbestemming. Daar heb ik 2 motels bekeken. Allebei waren ze tiptop in orde qua onderhoud. Financieel zag het er allemaal goed uit en de woonhuizen, hoewel aan de kleine kant, ook voldoende. Nipigon zelf is een klein plaatsje, gelegen aan Lake Superior, maar beschikt wel over een groot hospitaal, scholen e.d. Verder is het slechts op 1 uur afstand van Thunder Bay, een flinke stad (110.000 inwoners), met een internationaal vliegveld. De omgeving is prachtig, met hoge heuvels, ravijnen e.d. ‘s-Avonds gegeten bij de eigenaren van een van de motels en dat was heel gezellig en leerzaam. Toch ben ik er niet zeker van of dit wel de plek is voor ons. Als we er serieus mee verder gaan zullen we sowieso nog eens die kant op gaan (Sabine en de kids moeten het ook zien) en dat zal dan niet eerder zijn dan in het voorjaar. De eigenaren hebben niet zo veel haast met de verkoop en willen ook niet eerder dan in het voorjaar verkassen dus dat komt goed uit.
Op woensdag weer vertrokken richting mijn laatste stop, Batchawana Bay. Onderweg kwam ik bij een tankstation nog een fietser tegen. Hij moest nog 1000 km van zijn tocht om de wereld. Alleen vond hij het wel een beetje koud nu met -10 graden Celsius. Ik wenste hem veel succes en ondanks de sneeuwval arriveerde ik toch al rond het middaguur in Wawa, de laatste plaats van enige betekenis voor Batchawana Bay. Daar de makelaar gebeld om te proberen mijn afspraak die gepland stond voor donderdagochtend te verschuiven naar de middag. Helaas kreeg ik hem niet te pakken en besloot ik de afspraak te cancellen. Dit motel zou het immers toch niet worden gelet op de reisafstand voor de kinderen.
We hebben nu een vrij compleet beeld van Ontario. Behalve het meest westelijke deel richting de provincie Manitoba hebben we (of ik) alle regio’s wel gezien. Het noorden is aantrekkelijk vanwege de ongerepte en ruige natuur, de schone lucht en de lagere prijzen van onroerend goed en levensonderhoud. Maar er zijn ook nadelen. Het wegennet is beperkt en het is er wat eenzamer want buiten de dorpen wonen weinig mensen. De dorpen zijn klein, afgelegen en veelal afhankelijk van een of enkele werkgevers (veelal hout- of mijnindustrie) en daardoor vrij kwetsbaar als het wat minder gaat. Vaak doen de dorpen op het eerste gezicht wat armoedig en slecht onderhouden aan. Dat hoeft voor motels en resorts geen probleem te zijn want de klanten komen voornamelijk elders vandaan maar het is wel je woon-en leefomgeving. We hebben het Noorden absoluut niet afgeschreven maar je moet wel heel voorzichtig zijn in je keuzes.
Er zullen mensen zijn die dit lezen en denken, jeetje wanneer nemen ze nu eens eens een beslissing en willen ze eigenlijk wel een motel of resort ? Ik kan me dat wel voorstellen, we hebben er ondertussen aardig wat gezien en telkens was er wel een reden om het niet te doen. Maar we hebben nu eenmaal een lijstje met criteria waaraan iets moet voldoen. Wellicht is dat lijstje te veeleisend maar we zijn nog lang niet zover dat we onze eisen willen bijstellen. Voor dat lijstje zijn we naar Canada gegaan en we praten wel over onze leef/woonomgeving tot pak ‘m beet onze pensioendatum dus daar zijn we zeer kieskeurig in
Voorlopig zitten we hier in Lakefield prima. Sabine heeft het goed naar de zin op haar werk en ik zit tot en met eind April weer in de belastingen. De meiden vinden het hier ook heel leuk. Dus geen reden om snel weg te zijn. Ondertussen houden we onze oren en ogen uiteraard goed open. Tot zover mijn verslag.
Cut your own!10 December 2007
Laatste maand van het jaar. De meiden hebben hun rapporten gehad en we kunnen zeggen dat ze het goed doen. De rapportcijfers (punten) verdelen ze in 4 levels. Level 4 = 100-80, level 3= 80-70, level 2 70-60, level 1 = onder de 60. Kim en Ilana hebben beide veel cijfers in level 3 en een paar in level 2. Dus we mogen niet klagen. De leraar was zeer tevreden over ze, gelet op het feit dat ze pas 3 maanden op school zitten. Ja we zijn trots op onze dames. Ze hebben ook een presentatie over Nederland gehouden voor de klas en nu mogen ze dat volgende week voor de hele school doen. De meeste leerlingen vonden de drop niet lekker, maar de hagelslag en de speculaasjes vonden ze heerlijk.
Laatste maand van het jaar. De meiden hebben hun rapporten gehad en we kunnen zeggen dat ze het goed doen. De rapportcijfers (punten) verdelen ze in 4 levels. Level 4 = 100-80, level 3= 80-70, level 2 70-60, level 1 = onder de 60. Kim en Ilana hebben beide veel cijfers in level 3 en een paar in level 2. Dus we mogen niet klagen. De leraar was zeer tevreden over ze, gelet op het feit dat ze pas 3 maanden op school zitten. Ja we zijn trots op onze dames. Ze hebben ook een presentatie over Nederland gehouden voor de klas en nu mogen ze dat volgende week voor de hele school doen. De meeste leerlingen vonden de drop niet lekker, maar de hagelslag en de speculaasjes vonden ze heerlijk.
Wilco begint a.s. donderdag met zijn werk, dus waren we al op zoek naar een tweede auto. Het is uiteindelijk een
Het weer bevalt ons tot nu toe prima. De meiden vinden het wel jammer dat het geen echte plaksneeuw is. Dus het bouwen van sneeuwmannen ed. is wat lastig. Als er een windje staat, kan het gemee
Ja ook hier moesten we voor een kerstboom op pad. Achter ons huis hebben we dan wel een bos, helaas is hij niet van ons en staan er ook niet veel kerstbomen. In de krant hadden we een adres gevonden waar je kerstbomen kan kopen. Zoals de titel al zegt, de boom mag je zelf omzagen. Dus hup op zoek naar de juiste boom, omzagen, meenemen en optuigen. Het was een hele leuke ervaring om de boom ter plekke uit te zoeken en om te zagen.Zie hier de foto’s.
Hij was toch wel groter dan we dachten, toen we hem het huis in droegen. De top moest eraf om de piek er op te kunnen zetten. Gelukkig waren alle kerstballen (hadden we sinds 2005 niet meer gezien) heel gebleven, op eentje na dan. De "christmas-stockings" hangen boven de open haard, het huis is versierd, de kerstcadeautjes gekocht, buiten ligt er nog steeds sneeuw, dus……….. laat het kerstfeest maar beginnen.
Wilco, Sabine, Kim en Ilana wensen iedereen een
Winterfun !! 30 December 2007
Zo vlak voor het jaareinde nog even een berichtje vanuit Canada. Wilco heeft zijn training er bijna op zitten. Zeven volle dagen in London, wel intensief maar ook heel leuk. Een leuke groep mensen en het is prettig om echt weer wat om handen te hebben en het gaat hem allemaal goed af. Zijn belastingachtergrond uit NL helpt een heleboel ! Vanaf 2 januari gaat hij 3 dagen met een senior representative op pad hier in de regio, daarna een week met de hele crew rond Owen Sound (ca 4 uur hier vandaan) en daarna flying solo !
Zo vlak voor het jaareinde nog even een berichtje vanuit Canada. Wilco heeft zijn training er bijna op zitten. Zeven volle dagen in London, wel intensief maar ook heel leuk. Een leuke groep mensen en het is prettig om echt weer wat om handen te hebben en het gaat hem allemaal goed af. Zijn belastingachtergrond uit NL helpt een heleboel ! Vanaf 2 januari gaat hij 3 dagen met een senior representative op pad hier in de regio, daarna een week met de hele crew rond Owen Sound (ca 4 uur hier vandaan) en daarna flying solo !
Tussendoor genieten we zoveel mogelijk van de winterse omstandigheden.
Vandaag zijn we wezen schaatsen bij het resort waar Sabine werkt. Daar onderhouden ze twee skating rinks, eentje voor ijshockey en eentje voor het normale werk.
De laatste weken is het weer wat kwakkelend, in die zin dat het een beetje schommelt rond het vriespunt. Vanavond komt er volgens de verwachtingen weer 5 cm sneeuw bij zodat het winterplaatje er weer wat mooier komt uit te zien. Helaas, ook de shovel zal dan weer gehanteerd moeten worden maar dat hebben we er wel voor over.
Eerste kerstdag hebben we gevierd bij onze vrienden, Han, Danielle en de kids in Newmarket. Dat was erg gezellig en de tapas smaakte prima. Zij zijn vandaag precies 1 jaar in Canada. Oudjaarsavond vieren we met zijn viertjes. Vuurwerk gekocht – is nog duurder dan in NL ! – en we gaan morgen bij Maggie – onze Dutch shop – kijken of er nog oliebollen zijn. We hebben onze fire chief nog gebeld met de vraag of we vuurwerk mogen afsteken. Het is niet gebruikelijk hier om dit te doen op oudejaarsavond. Het mocht maar we moesten wel erg voorzichtig zijn en zorgen dat we geen mensen raken…duhhhh !
Rest ons nog een ieder een heel gelukkig en gezond 2008 te wensen. Wij zelf zijn erg benieuwd hoe ons komende jaar gaat verlopen…..